U stanu u ulici Peđe Milosavljevića broj 80 na Bežanijskoj kosi, pre tačno 30 godina, došlo je do brutalnog ubistva Jelice Koprićanac. Ovu tragediju počinio je Danijel Vujić, poznatiji kao Komarac, koji je bio prijatelj njenog sina. On je rođeni brat Ilije Vujića, zvanog Bumbar, koji je osuđen za jedan od najokrutnijih zločina devedesetih godina u Beogradu.
Danijel Vujić je 1995. godine osuđen na 20 godina zatvora zbog svirepog ubistva Jelice. Tokom pljačke, iskoristio je odsustvo njenog sina i, nakon što je brutalno prebio Jelicu, pobegao je iz stana. Iako je osuđen na maksimalnu kaznu koja je tada zamenjivala smrtnu kaznu, Vujić je pušten na slobodu dve godine pre isteka kazne zbog amnestije.
Nakon izlaska iz zatvora, Vujić je bio uključен u kriminalne aktivnosti. U junu 2013. godine, ponovo je počinio zločin kada je ubio transvestita Darka Vujanovića. Ovaj zločin se dogodio u stanu u Ulici Nikodima Milaša, gde je Vujić, nakon seksualnog odnosa, pokušao da prevari Vujanovića tako što mu je podmetnuo novčanicu od jednog dolara umesto stotke, koliko je iznosila tarifa. Kada je Vujanović shvatio prevaru, izbila je svađa, a Vujić je, besan, ubo Vujanovića više puta nožem.
Nakon ubistva, Vujić je smislio plan kako da ostvari alibi. Uzeo je nož i napao Gorana B. u zemunskoj kafani, pokušavajući da se predstavi kao žrtva. Međutim, tragovi sa mesta zločina doveli su policiju do njega, a on je na kraju uhvaćen i osuđen za oba zločina.
Iako je Danijel Vujić poznat kao ubica Jelice Koprićanac, njegov brat Ilija Vujić, poznat kao Bumbar, takođe je imao mračnu kriminalnu prošlost. Osuđen je za svirepo ubistvo 1993. godine u Pohorskoj ulici, gde je zajedno sa saučesnikom ubio ženu i njenog sina. Ovaj zločin se smatra jednim od najsvirepijih u Srbiji, a Ilija je prvobitno bio osuđen na smrtnu kaznu, koja mu je kasnije preinačena na 40 godina zatvora.
Zločin u Pohorskoj ulici se dogodio kada su Ilija i njegov saučesnik upali u stan Vere Židić. Tamo su ubili njenog 13-godišnjeg sina Davora i teško ranili Veru. Ilija je tokom ispitivanja izjavio da je sina ubio „bez razmišljanja“, a zločin je šokirao javnost. On i njegov saučesnik su tražili novac od Vere, a kada nisu uspeli da ga pronađu, ubili su je i njenog psa.
Ovi zločini, kako Danijela, tako i Ilije Vujića, osvetljavaju mračnu stranu ljudske prirode i teškoće sa kojima se pravosudni sistem suočava prilikom kažnjavanja počinilaca teških krivičnih dela. U Srbiji, slučajevi poput ovih često izazivaju veliku pažnju javnosti i podstiču rasprave o pravdi, kaznenim merama i rehabilitaciji.
Danas, nakon više od tri decenije od brutalnog ubistva Jelice Koprićanac, sećanje na ovu tragediju i dalje živi u svesti ljudi, a zločini koje su počinili braća Vujić ostavljaju dubok trag na društvo. Ove priče nas podsećaju na potrebu za jačim zakonima i većim naporima u borbi protiv kriminala kako bi se sprečila ponovna pojava ovakvih tragedija u budućnosti.
