Mario Vargas Ljosa, jedan od najpoznatijih svetskih pisaca i dobitnik Nobelove nagrade za književnost, preminuo je danas, ostavljajući iza sebe bogato nasleđe koje se proteže kroz njegove romane i duboke misli o ljubavi i životu. Njegov ljubavni život bio je, kao i kod mnogih umetnika, ispunjen strastima, izazovima i kontroverzama.
Vargas Ljosa je dva puta bio u braku sa rođakama. Prvi brak je sklopio sa Julijom Urkidi, koja je bila deset godina starija od njega i sa kojom je bio u braku do 1964. godine. Ova veza je bila inspiracija za jedan od njegovih najpoznatijih romana, „Tetka Julija i piskaralo“. Nakon ovog braka, 1965. godine, oženio se sa Patrisijom Ljosa, drugom rođakom, s kojom je imao troje dece. Njihov brak je trajao više od 50 godina, sve do razvoda 2015. godine.
Nakon razvoda, Ljosa je ponovo postao predmet medijskog interesovanja. Njegova veza sa Isabellom Preysler, bivšom devojkom slavnog pevača Hulija Iglesijasa, izazvala je veliku pažnju javnosti. Ova veza, koja je počela 2015. godine, trajala je do 2022. godine. Medijska pažnja oko njegovog ljubavnog života bila je konstantna, čak i tokom njegovih stabilnih veza.
Tokom svog života, Ljosa je često govorio o ljubavi i braku, naglašavajući da ne veruje u idealne odnose. Za njega su iskrenost i međusobno poštovanje bili od suštinske važnosti. Govorio je da ne traži „idealnu“ partnerku, već osobu koja će biti prirodna, vaspitana, i pozitivna. „Ne treba meni idealna devojka jer znam da idealno ne postoji. Želim da moja buduća polovina bude fino dete, vaspitano, da ima zdrave roditelje, da je imala detinjstvo i da bude lepa. Da ume da se smeje i bude pozitivna“, istakao je Ljosa.
Njegov ljubavni život često je bio inspiracija za njegove romane. U njima je istraživao duboke i složene ljudske odnose, prikazujući ljubav kao složen i višedimenzionalan fenomen. Njegova filozofija o ljubavi, koja se fokusira na stvaranje stvarnih i iskrenih odnosa, ostavila je dubok utisak na čitaoce širom sveta.
Osim što je bio strastveni ljubavnik i pisac, Ljosa je bio poznat po svojoj ljubavi prema Srbiji, koju je posećivao u više navrata. Njegov odnos prema ovoj zemlji bio je dubok, a o njegovim susretima sa srpskom kulturom i književnošću često se govorilo.
U trenutku kada je primao Nobelovu nagradu za književnost 2010. godine, Ljosa je posvetio dirljive reči svojoj tadašnjoj supruzi, Patrisiji, naglašavajući njenu podršku i ljubav tokom njegovog književnog putovanja. Njegove reči su odražavale duboku zahvalnost i poštovanje prema ženama u njegovom životu, koje su oblikovale njegovu umetnost i ličnost.
Kao jedan od najuticajnijih pisaca 20. i 21. veka, Mario Vargas Ljosa ostavlja za sobom bogato nasleđe koje se ne može meriti samo njegovim književnim delima, već i njegovim pogledima na život, ljubav i međuljudske odnose. Njegova sposobnost da prikaže ljudsku prirodu u svim njenim nijansama učinila ga je jednim od najcenjenijih pisaca u savremenoj književnosti.
U njegovoj filozofiji ljubavi, prepoznajemo univerzalne teme koje se odnose na sve nas. Ljosa je verovao da ljubav nije savršena, ali da je iskrenost i bliskost ono što čini veze jakima. Njegov doprinos književnosti i razumevanju ljudskih odnosa biće cenjen i u budućnosti, dok se čitaoci i dalje dive njegovim delima i uče iz njegovih životnih iskustava.
