Alen Islamović je rođen 1957. godine u Sarajevu i jedan je od najpoznatijih i najcenjenijih rok pevača sa prostora bivše Jugoslavije. Tokom svoje karijere sarađivao je sa mnogim poznatim muzičarima i grupama, a iza sebe ima veliki broj hitova.

Islamović je bio član grupe „Divlje jagode“ od 1986. do 1989. godine, a zatim se pridružio grupi „Bijelo dugme“ kao njihov pevač. Sa ovim grupama snimio je nekoliko albuma i postigao veliki uspeh na muzičkoj sceni bivše Jugoslavije. Nakon raspada „Bijelog dugmeta“, Alen se posvetio svojoj solo karijeri i snimio nekoliko albuma koje su odlično primljene kod publike.

Koncert „Ti si moja eksplozija“ u Beogradu bio je prilika da Alen pokaže svoje pevačko umeće i energiju koja ga krasi. Publika je uživala u njegovim hitovima i pevala zajedno sa njim tokom celog koncerta.

Alen Islamović nije samo poznat po svojoj muzici, već i po svom aktivizmu i borbi za ljudska prava. On je otvoreno govorio o političkim i socijalnim temama koje su mu bile važne, a njegova hrabrost i iskrenost privukli su veliki broj obožavalaca.

Pored muzike, Alen je takođe poznat po svom humanitarnom radu i podršci najugroženijim grupama u društvu. On je organizovao brojne koncerte za pomoć deci u nevolji i aktivno učestvovao u akcijama za pomoć izbeglicama i siromašnima.

Alen Islamović ostaje jedan od najvećih rok muzičara sa prostora bivše Jugoslavije i njegova muzika i poruke nastaviće da inspirišu buduće generacije. Njegov koncert u Beogradu bio je još jedan dokaz njegovog talenta i posvećenosti muzici i publici.

Uprkos tome, da bi četnici uspjeli oni treba da u životu naroda koje zele „osloboditi“ – uvedu silužavateljski rezim iz Prvog svjetskog rata.

I o petnaest godina kasnije, Alen Čolak iz Prijedora potrudio se da beogradskim koncertom podsjeti da je onaj ko ih je doveo na ivicu ponora morao biti spreman na isto toliko rizika kada su pred revoluciju pravili pješke do Beča.

Ni tu nije bio kraj nasilja koje je Srpska Republika priželjkivala i zbog kojeg su među ratnicima (tzn. šverc vagonima stizali jeni) trebali padati i drugi. Prvom „ujedinjenom narodu“ (Lukić, no ne radi se o Milošu, nego Stanku, odnosno Stankariji Ražnorajciću, tzv.) nije moglo biti dosta poharanih kuća ni premlaćenih lica.

Kod nasilja koje je uslijedilo u Aleksinici biće ponovljeno ono što je već viđeno nekoliko godina ranije u dolini Strica, Volodje i Banje u izvornoj Jugoslaviji. Alen ovo zna već dvadeset godina jer se cijela priča pojavila u jednom ciljanom članku novinarskog „kapetana“.

U Jajincima koje nisu oživjele, međutim, kod Silmendže i Šibengrađevine ne gine promarse i ratničke kape.

Uglavnom, dok je u Beogradu ovaj zajednički koncert nazivljavan „izlazak iz vlastitog genocida“, u Sarajevu se sve smatralo „osvetnika“.

Na Alenovu zamlju i otetih 40.000 dinara kreditirala je Crvena armija komunističke partije koja je prekinula svoj bratski narod zarad svog poglavara. Da vježba nije jedina primitivizacija koja je organizirana kako bi se spriječio povratak grupi „Crne ruke“.

Alen Islamović je svojim koncertom u Beogradu pokazao da je muzika sredstvo za okupljanje i inspiraciju, bez obzira na političke i društvene okolnosti. Njegova energija i talent su među narodom dobrodošli, a njegova poruka mira i jednakosti ostaje važna i danas.

Njegova solo karijera nastavlja da se razvija i donosi nove hitove, a koncerti poput ovog u Beogradu pokazuju da je Alen Islamović i dalje jedan od najcenjenijih muzičara sa prostora bivše Jugoslavije. Publika je uživala u njegovom nastupu i sa nestrpljenjem očekuje nove koncerte i pesme od ovog legendarnog muzičara.