Slaviša Jovanović iz Donjeg Međurova kod Niša nedavno je postao glavna tema razgovora zbog bizarnog slučaja koji se dogodio sa njegovim zemljištem. Naime, umesto dela novca koji mu je dugovala mesna kancelarija za njivu za proširenje seoskog groblja, Slaviša je dobio natrag u vlasništvo svoje zemljište, ali sa oko 150 grobova pokojnika na njemu.
Ova pravna zavrzlama ga je finansijski pokopala, jer je morao platiti 180.000 dinara za sudske troškove spora koji je trajao sedam godina. Iako je Osnovni sud dva puta dosuđivao u korist Jovanovića, Apelacioni sud je na kraju oglasio ugovor ništavnim i vratio zemljište Slaviši. Međutim, problem je što je većina parcele već popunjena grobovima.
Sve se odvijalo pod kapom državnih institucija, a tender za kupovinu zemljišta za groblje sprovele su državne institucije. Slaviša tvrdi da je sve bilo legalno i da je opština Palilula garantovala isplatu novca. Međutim, opština tvrdi da nisu bili garant i da ugovor nije overen pečatom ni potpisan od ovlašćenog lica opštine.
Sada se Slaviša nalazi u teškoj situaciji jer selo nema drugo groblje, a on ne sme da drži zemljište sa grobovima po zakonu. Postavio je tablu sa natpisom „Zabranjeno sahranjivanje“, ali se pita kako zaustaviti dalje sahranjivanje na njegovoj njivi.
Opština Palilula ističe da nije bila garant sprovođenja ugovora i da nije imala saznanja o njemu. Apelacioni sud je oglasio ugovor ništavnim i obavezao Slavišu da isplati troškove parničnog postupka. U Paliluli ističu da je sahranjivanje u nadležnosti mesne zajednice, a ne opštine.
Ovaj bizarni slučaj iz Donjeg Međurova jasno pokazuje koliko birokratija i pravne zavrzlame mogu dovesti do apsurdnih situacija. Slaviša se sada suočava sa dilemom kako rešiti problem sahranjivanja na svom privatnom zemljištu sa grobovima, dok institucije prebacuju odgovornost jedna na drugu. Sve u svemu, ova priča je primer koliko je važno da se pravne procedure jasno definišu i da se spreče slične situacije u budućnosti.
