Srpski knez Sveti Jovan Vladimir bio je vladar Duklje početkom 11. veka i prvi srpski svetac. U to vreme, bugarski car Samuilo pokrenuo je ustanak protiv Romejskog carstva, pa su Srbi uspostavili savez s rimskim carem Vasilijem II Bugaroubicom. Samuilo je napao Srbe i osvojio teritoriju, ali je zarobio kneza Jovana Vladimira. Tokom zarobljeništva, Samuilo je odlučio da spoji svoju porodicu s vladarskom dinastijom Srbije kroz brak svoje ćerke Kosare sa srpskim knezom, kako bi osigurao svoje teritorije i usmerio svoje vojske prema Rimljanima.

Nakon braka s Kosarom, knez Jovan Vladimir dobio je upravu nad Dukljom i dodatak Dračke oblasti. Međutim, nakon velike bitke na Belasici 1014. godine, u kojoj je Samuilova vojska poražena, Samuilo umire ugledavši hiljade oslepljenih vojnika po naredbi cara Vasilija II. Usledile su tragedije u Samuilovoj porodici, uključujući ubistvo njegovog sina od strane Jovana Vladislava, a potom i ubistvo samog kneza Jovana Vladimira od strane Vladislavovih vojnika.

Telo kneza Vladimira preneseno je u Krajinu, a njegove mošti čuvane su u manastiru svetog Jovana Vladimira u Albaniji. Tek 1995. godine, njegove svete mošti prenesene su u Sabornu pravoslavnu crkvu u Tirani. Srbi imaju velikog sveca i kneza Vladimira, koji je njihov prvi svetac, dok Rusi imaju svog Svetog Vladimira. Ovo je priča o hrabrom srpskom knezu koji je postao svetac i ostavio trajan trag u istoriji.