Uoči današnjeg pohoda komita na Lovćen, gradonačelnik Cetinja, Nikola Đurašković, razgovarao je sa ambasadorkom SAD u Crnoj Gori, Džudi Rajzing Rajnke, izražavajući zabrinutost za sudbinu crkava i manastira koji nisu u vlasništvu Crnogoraca i njihove Crnogorske pravoslavne crkve. Govoreći o odnosu prestonice sa Srpskom pravoslavnom crkvom, gradonačelnik je informisao ambasadorku o svom i stavu većine građana Cetinja prema toj verskoj organizaciji, podržavajući borbu Crnogorske pravoslavne crkve za povratak zauzetih hramova.
Povod današnjeg „osvajanja“ Lovćena je uznemirenost Cetinjana zbog nezvanične informacije da Srbi planiraju postavljanje velikog krsta na guvnu kod Mauzoleja na vrhu planine, kako bi započeli obnovu Njegoševe kapele. Gradonačelnik Đurašković je jasno poručio da se od Lovćena treba držati dalje, ističući da neće dozvoliti postavljanje „limene skalamerije“, podsećajući na prošle incidente sa Rumijem. Uplašen „velikosrpskim projektom“, najavio je čak i tužbe, te pozvao u pomoć Evropsku uniju i SAD.
Reakcije su stigle i iz Crnogorske konzervativne partije, naglašavajući da ko ovlada Lovćenom, ovladao je i Crnom Gorom, te da Crnogorci neće dozvoliti da se to desi. Situacija na Lovćenu postala je centralna tema rasprave i zabrinutosti među političarima i građanima u Crnoj Gori, izazivajući napetosti i strah od mogućih incidenata.
Lovćen, kao simbol crnogorske nacionalne i verske istorije, postaje polje sukoba i političkih razmirica, sa fokusom na borbu za verska prava i kulturološko nasleđe. Cetinjani se osećaju ugroženo zbog mogućnosti da Srpska pravoslavna crkva preuzme kontrolu nad značajnim verskim objektima na njihovoj teritoriji, te jasno iskazuju stav protiv takvih pokušaja.
S druge strane, Srbi koji žive u Crnoj Gori ističu svoje verske potrebe i prava da obnavljaju i koriste verske objekte koji su deo njihovog istorijskog identiteta. Neslaganja i tenzije između različitih verskih zajednica i nacionalnih grupa postaju izraženije u kontekstu borbe za vlasništvo i kontrolu nad verskim objektima, poput crkava i manastira.
Pitanje verskih sloboda i identiteta postaje ključno u odnosima između Crnogorske pravoslavne crkve i Srpske pravoslavne crkve, odražavajući kompleksnu istorijsku i kulturnu povezanost između različitih verskih zajednica u Crnoj Gori. Regionalna dimenzija sukoba se takođe ističe, jer postavljanje velikog krsta na Lovćenu može imati šire političke implikacije u vezi sa nacionalnim identitetima i teritorijalnom pripadnošću.
Suočavanje sa prošlošću i preispitivanje istorijskih događaja postaje ključno u traženju rešenja za aktuelne sporove oko verskih objekata i kulturnog nasleđa. Očuvanje duhovne i verske baštine postaje važan cilj za sve verske zajednice i nacionalne grupe u Crnoj Gori, te zahteva dijalog, razumevanje i poštovanje različitih identiteta i tradicija.
Ukazivanje na značaj kulturnog i verskog pluralizma postaje ključna misija za očuvanje mira i stabilnosti u društvu, te za promociju tolerancije i međusobnog poštovanja. Svest o važnosti verske i kulturne raznolikosti postaje važan element u izgradnji inkluzivnog i otvorenog društva, koje neguje zajedničke vrednosti i interese svih građana.
U tom smislu, dijalog između različitih verskih zajednica, političkih lidera i građana postaje ključan za rešavanje sporova i konflikata, te za izgradnju mirnog i prosperitetnog društva. Poziv na međusobno razumevanje i saradnju postaje imperativ u suočavanju sa izazovima i preprekama na putu ka harmoniji i stabilnosti.
Nadamo se da će politički lideri, verski vođe i građani Crne Gore uspeti da pronađu zajednički jezik i rešenja za aktuelne probleme i sporove, te da će očuvati bogatu kulturnu i versku baštinu koja čini duhovni i istorijski identitet zemlje. Samo uz zajednički napor i saradnju možemo izgraditi bolju budućnost za sve građane Crne Gore, bez obzira na nacionalnu, versku ili kulturnu pripadnost.
