U Beogradu, kao i u mnogim gradovima širom Srbije, postoji problem sahranjivanja preminulih osoba koje nemaju nikoga da ih isprate na večni počinak. Tokom prošle godine, opštine u prestonici su sahranile 234 ljudi, od kojih je 31 osoba ostala anonimna jer njihov identitet nije mogao da se utvrdi. U prvih šest meseci ove godine, 100 osoba nije imala nikoga da ih isprati, a na njihovim grobovima su zabeležena samo pola i broj pod kojim su zavedeni u sudu.
U Kragujevcu postoji oko 100 grobova na kojima su sahranjeni ljudi „o trošku opštine“, dok se u Kruševcu mesečno sahrane dve osobe koje nisu imale nikoga. Troškovi sahrane takvih osoba snose opštine ili centri za socijalni rad, a pogrebne usluge obavljaju komunalna preduzeća. Parcele za sahrane bez ispraćaja postoje na nekoliko groblja u Beogradu, gde se ovi ljudi sahranjuju dostojanstveno, iako njihova grobna mesta nemaju nadgrobno obeležje.
U većini mesta u Srbiji, ako se ne može utvrditi poslednje prebivalište preminulog, troškove sahranjivanja snosi opština na čijoj teritoriji su pronađeni posmrtni ostaci. U Kruševcu, gde se mesečno sahrani jedna ili dve osobe bez bliskih srodnika, opštine ili centri za socijalni rad plaćaju samo pogrebnu opremu, drveni krst i ukop.
Jedan od najvećih izazova sa kojim se komunalna preduzeća suočavaju je pronalaženje srodnika ili drugih osoba koje bi organizovale sahranu preminulih bez ispraćaja. U Beogradu, Institut za sudsku medicinu radi obdukciju i utvrđuje identitet preminule osobe bez ličnih dokumenata. Ukoliko se identitet ne može utvrditi, osoba se sahranjuje kao „N.N.“, ali u slučaju naknadne identifikacije, ime i prezime se unose u službenu evidenciju.
Sahrane ovakvih osoba u Beogradu se obavljaju ujutru, mirno i tiho, pre zakazanih sahrana. Ovakvi postupci su regulisani Zakonom o sahranjivanju i grobljima, pa se odvijaju na isti način širom države. Retki su slučajevi sahrane beba bez imenovanja rodbine, a mrtvorođene bebe se sahranjuju na posebnim grobovima ili se njihov pepeo polaže na određena mesta za ovu namenu.
Ukupno, sahrana preminulih osoba bez ikakve rodbine ili bliskih srodnika je složen proces koji zahteva saradnju između opština, centara za socijalni rad, institucija kao što su Institut za sudsku medicinu, Ministarstvo unutrašnjih poslova i komunalnih preduzeća za pogrebne usluge. Važno je pružiti dostojanstven oproštaj svakom preminulom, bez obzira na okolnosti oko njihove sahrane.
