Roman „Nova“ Priviđenja je posljednje djelo koje je Milan Kašanin dovršio prije svoje smrti. Rukopis je pronađen pored njegovog kreveta kada je preminuo u Beogradu 21. novembra 1981. godine. Rukopisno odeljenje Matice srpske u Novom Sadu je objavilo ovo djelo, kao i prethodno Priviđenje, koje je priredila profesorka Zorica Hadžić Radović. Ovim se nastavlja priređivanje preostalih neobjavljenih rukopisa koje čine Lični fond „Milana Kašanina“.
Priviđenja, posljednji roman Milana Kašanina, prvi put je objavljen 1981. godine. Nastavak romana je priredio Predrag Vukadinović iz rukopisa i objavljen je u nastavcima u časopisu „Savremenik“ 1982. godine. Ovaj roman sastoji se od jedanaest završenih poglavlja i epiloga.
Profesorica Zorica Hadžić Radović je istaknula da je ovo prvo kompletno objavljivanje ovog romana. Do danas, roman je samo jednom reizdan, a to je bilo u četvrtoj knjizi „Izabranih dela“ pisca 2003. godine. Međutim, tada nisu preuzeta poglavlja nastavka romana objavljena nakon piščeve smrti. Konačno, Kašaninova Priviđenja su objavljena u cijelosti, udružena ne samo sa dopunjenim nastavkom koji je objavio Vukadinović, već i sa svim konceptima i skicama koji su se čuvali u rukopisu.
U svom posljednjem romanu, Milan Kašanin pruža uvid u život predratne buržoazije kroz priču o nekoliko porodica povezanih familijarnim vezama. Roman se fokusira na život srpskog građanskog društva u Kraljevini Jugoslaviji uoči Drugog svjetskog rata.
Milan Kašanin smatran je jednim od najumnijih Srba 20. vijeka i aristokratom srpske inteligencije. Bio je istoričar umjetnosti, likovni kritičar, književnik, romanopisac te prvi i posljednji direktor Muzeja savremene umetnosti i Muzeja kneza Pavla (današnji Narodni muzej), te kasnije upravnik Galerije fresaka SANU. Smatrao je da je kultura temelj svake nacije i da se ne smije odricati tradicije ni po koju cijenu.
Kašanin je u swom djelu prenio vlastita iskustva i poznanstva, te oživio značajne ličnosti i događaje stvarajući upečatljive književne junake. Glavni junak romana je istoričar umjetnosti, kao i sam autor, a specifičnost je da je lik Kašanina „živio“ na istoj adresi na kojoj je i autor.
Svi rukopisi u vezi sa ovim romanom čuvaju se u Rukopisnom odeljenju Matice srpske u okviru Ličnog fonda „Milana Kašanina“. Štampanje njegove posljednje knjige omogućili su Ministarstvo kulture i informisanja i Pokrajinski sekretarijat za obrazovanje i naučnoistraživačku delatnost. Milan Kašanin ostavio je dubok trag u srpskoj kulturi i književnosti, a njegovi romani ostaju važan dio srpske književne baštine.
