Gotovo da svakodnevno možemo čuti reč „Delije“, što mnogi građani, kako najmlađi, tako i stariji gotovo da ne znaju ko su zapravo bile Delije. No, zapravo su one bile srednjovekovni srpski vitezovi koji su se borili za slavu, a ne za bogatstvo ili političke ciljeve. Njihov cilj je bio dokazati da su najbolji, slično kao što su to činili i zatočnici, srpski samuraji.

Ova tradicija zatočnika datira najmanje 6 vekova unazad, a bili su poznati kao veliki ratnici širom sveta, čak i pod drugim imenima poput Ritera, Čempiona ili Ševalija Blana. Naziv „Delije“ dobili su kada su otišli u službu kod Turaka, gde su postali poznati po svojim ratničkim veštinama.

Iako je malo pisanih tragova o zatočnicima, postoje neki opisi ovih hrabrih srpskih boraca u francuskim putopisima i epskim narodnim pesmama. Oni su bili vrsni borci, kitili su se orlovim perjem i morali pobediti 10 drugih boraca kako bi dokazali svoju izuzetnost.

Kada se srpska država raspala krajem 15. veka, većina zatočnika je prešla u ilegalu i postali su drumski razbojnici, poznati kao gusari. Neki od njih su otišli čak do Poljske i postali inspiracija za legendarne husare. Legenda kaže da je i Miloš Obilić bio jedan od tih hrabrih srpskih vitezova.

Nažalost, imena ovih hrabrih ratnika su izgubljena u istoriji, no njihova hrabrost i borba za slavu ostaju zapisane kao deo srpske tradicije. Možda je vreme da se ovim hrabrim ratnicima prizna mesto u srpskoj istoriji i da se sačuva sećanje na njihova dela i podvige. Delije su bile i ostale jedan od bitnih delova srpske istorije i trebaju biti sačuvane kao deo nacionalnog nasleđa.