Mumija poznata kao „Baširi“ već više od jednog veka intrigira stručnjake za egiptologiju. Ova mumija, koja je otkrivena 1919. godine u Dolini kraljeva od strane čuvenog egiptologa Hauarda Kartera, postala je predmet mnogih istraživanja, ali je do sada ostala neotvorena. Tokom godina, naučnici su se suočili sa izazovima kada je reč o njenom otvaranju, posebno zbog jedinstvenih metoda mumifikacije koje su korišćene.
Način na koji su zavoji povezani na ovoj mumiji nikada nije zabeležen kod drugih egipatskih mumificiranih tela. Detaljnost i preciznost u načinu na koji su tkanine složene na licu mumije podsećaju na arhitektonske oblike egipatskih piramida, što ukazuje na visok status osobe čije je telo mumificirano. Iako je identitet ove osobe ostao misterija, analize pokazuju da je mumija pripadala muškarcu visokom oko 167 centimetara, koji je živeo u Ptolemejskom periodu, između 3. i 2. veka pre nove ere. Ovaj period je bio vrhunac umetnosti mumifikacije.
Baširi nudi jedinstvenu priliku za proučavanje pogrebnih rituala tog vremena. Danas se čuva u Egipatskom muzeju u Kairu, gde je dostupna za istraživanje. Motivacija na tkanini mumije uključuje dekorativne slojeve sa elementima poput perli i kuke u obliku sokolove glave, što su simboli bogatstva i moći. Na pokrovu tela nalaze se scene u kojima pokojnik leži na krevetu okružen boginjama Izidom i Neftidom, a pored njega su i četiri sina boga Horusa, dok su na stopalima naslikana dva prikaza Anubisa, boga podzemnog sveta.
Jedan od glavnih razloga zašto naučnici ne mogu da otvore mumiju jeste krhkost tkanina. Svako pokušaj otvaranja mogao bi dovesti do nepovratnog uništenja. Umesto toga, istraživači koriste savremene neinvazivne metode, kao što su CT skeniranja i rendgenski snimci, kako bi dobili uvid u njen sadržaj bez oštećenja.
Jedini trag o identitetu ovog čoveka dolazi iz natpisa unutar grobnice, koji je ispisan na brzinu. Na njemu se može naći ime „Baširi“ ili „Neno“, ali stručnjaci još uvek nisu uspeli da potvrde koje ime je tačno.
Baširi predstavlja ne samo arheološki značaj, već i kulturno nasleđe drevnog Egipta, koje i dalje intrigira i inspiriše mnoge. Njena tajanstvena priroda i jedinstven način mumifikacije izazivaju znatiželju i podstiču na dalja istraživanja, dok naučnici nastavljaju da razotkrivaju misterije prošlosti.
