Luj i Ogist Limijer, braća iz Lionu, zabeležili su trenutak koji će zauvek promeniti svet zabave i umetnosti. Na današnji dan, 13. februara 1895. godine, oni su patentirali filmski projektor, čime su stekli titulu „očevima svih bioskopa“. Njihov put do uspeha započeo je te februarske noći kada je Luj, inspirisan šivaćom mašinom, probudio svog brata sa idejom da unaprede filmski aparat koji su preuzeli od čuvenog američkog pronalazača, Tomasa Edisona. Edison je razvio aparat za snimanje i projekciju, ali su njegovi filmovi mogli da se gledaju samo pojedinačno, kroz kinetoskop. Limijerovi su, međutim, želeli da film postane zajedničko iskustvo, pa su nakon tri nedelje proučavanja Edison’skog aparata napravili svoj kinematograf, spravu koja je mogla da snima, razvija i projektuje pokretne slike.
U Parizu, 28. decembra 1895. godine, održana je prva javna projekcija filmova. Ispred „Grand kafea“, posetioci su dolazili da vide „žive slike“. Prikazano je deset kratkih filmova, među kojima je bio i „Dolazak voza na stanicu Siota“. Prikazivanje filma izazvalo je pravu senzaciju, a publika je, u trenutku kada je lokomotiva iz filma izgledala kao da će ući u salu, uplašeno skakala sa stolica. Ovaj događaj označio je početak novog poglavlja u svetu zabave.
Bila je to samo početak. Film „Izlazak radnika iz fabrike Limijer“ postao je jedan od njihovih najpoznatijih radova, a privukao je veliku pažnju javnosti. Ubrzo nakon prve projekcije, ljudi su stajali u dugim redovima ispred „Indijskog salona“ kako bi ponovo doživeli čudo kinematografije. Među glumcima u filmovima bio je i Alber Trarie Limijer, Lujeva kćerka, koja je postala prva filmska zvezda. Iako nije želela da postane glumica, njen otac je često isticao njen talenat.
U životu braće Limijer, fotografija je igrala ključnu ulogu. Njihov otac, Klod-Antoan Limijer, posedovao je fotografsku radnju u kojoj su obojica radila. Ovo iskustvo im je omogućilo da razumeju kompoziciju, svetlost i osnove montaže. Luj je često koristio fiksiranu kameru, snimajući prizore iz svakodnevnog života, a ponekad je koristio i metodu „skrivene kamere“, što je postavilo temelje dokumentarnog filma.
Iako su braća Limijer ubrzo odustala od snimanja, pratili su razvoj kinematografije sa velikim interesovanjem. Luj Limijer je umro 1948. godine, a njegov brat Ogist šest godina kasnije. Njihova ostavština, međutim, i dalje živi. U svetu filma, njihov doprinos ostao je neprocenjiv. Kinematografija je evoluirala u razne žanrove i forme, ali je osnovna ideja zajedničkog gledanja filmova, koju su oni predstavili, ostala suštinska.
Braća Limijer su stvorila platformu koja je omogućila umetnicima da izraze svoje ideje i priče na potpuno nov način. Njihovi filmovi su doveli do stvaranja bioskopa kao kulturne institucije, koja danas igra ključnu ulogu u društvenom i umetničkom životu širom sveta. Njihov rad je inspirisao generacije filmaša, a njihova imena će zauvek ostati u istoriji kinematografije.
U današnjem svetu, sa razvojem tehnologije i digitalizacije, filmovi su postali dostupniji nego ikad, ali su koreni te umetnosti duboko ukorenjeni u pionirskom radu braće Limijer. Njihova vizija i inovacije su postavili temelje industrije koja i dalje fascinira publiku širom sveta. Film je postao globalni fenomen, a bez braće Limijer, možda bi izgledao potpuno drugačije.
