Aleksandar Deroko bio je čuveni arhitekta, umetnik, pedagog, naučnik, intelektualac i vojnik rođen 4. septembra 1894. godine u Beogradu. Bio je jedan od prvih srpskih ratnih pilota u Prvom svetskom ratu, a nakon rata se vratio studijama arhitekture. Diplomirao je 1926. godine i dobio stipendiju francuske vlade za studiranje u Parizu, gde se družio sa najvećim imenima tog vremena.

Deroko je bio autor projekta Hrama Svetog Save i pobedio na konkursu zajedno sa Bogdanom Nestorovićem. Njegova arhitektonska dela uključuju crkve, zgrade Filozofskog fakulteta u Beogradu, Spomenik kosovskim junacima na Kosovu polju, Kuća pukovnika Elezovića u Beogradu i mnoga druga. Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti od 1956. godine.

Deroko je bio oženjen Ivankom Pavlović, sa kojom je živeo u srećnom braku, ali nisu imali dece. Njegov umetnički opus obuhvata i crteže i ilustracije koje prikazuju živu atmosferu. Preminuo je 1988. godine u Beogradu.

U martu 2022. godine, na uglu Čuburine ulice i Topličinog venca u Beogradu, svečano je otkriven spomenik Aleksandru Deroku. Inicijativu za podizanje spomenika podneli su gradski urbanista Marko Stojčić i zamenik gradonačelnika Goran Vesić. Spomenik je postavljen u blizini zgrade u kojoj je Deroko veći deo svog života proveo.

Aleksandar Deroko bio je istaknuti arhitekta i umetnik čije je delo ostavilo dubok trag u srpskoj arhitekturi i kulturi. Njegova strast prema modelarstvu i avionima, kao i njegov doprinos u Prvom svetskom ratu kao ratni pilot, samo su neki od elemenata koji čine njegovu bogatu biografiju. Njegova dela i nasleđe i danas se pamte i cene u arhitektonskim krugovima.