Jovan Skerlić je bio slavni srpski književni kritičar, literata, profesor, urednik koji je umro pre 110 godina, 15. maja 1914. Rođen u Beogradu, Skerlić je bio omiljeni intelektualni autoritet u svom vremenu. On je bio poznat po svojim delima u književnoj kritici i kao urednik „Srpskog književnog glasnika“. Tokom svoje karijere još je predavao na Univerzitetu u Beogradu francuski jezik i književnost, kao i srpsku književnost.
Skerlić je bio poznat po svom jasnom i racionalnom načinu pisanja, kao i po svojoj podršci jugoslovenstvu i socijaldemokratskim idejama. Bio je i narodni poslanik, gde se zalagao za regulaciju finansijskih oblasti i ograničenje kamata. Iako je bio socijalista, Skerlić nije bio sklon političkim hijerarhijama i bio je poznat po svom ličnom integritetu i poštenju.
Skerlić je takođe bio čvrsto uveren u jugoslovenstvo i predlagao je da se ekavski uzme kao opšti standard srpskohrvatskog jezika. Njegova dela su obuhvatala niz prikaza, ogleda, kritika, a najpoznatiji su „Pisci i knjige“, „Srpska književnost u 18. veku“, „Omladina i njena književnost“, kao i monografije o poznatim srpskim piscima.
Iako nije dočekao ostvarenje svoje vizije Jugoslavije, Skerlić se smatra velikim intelektualcem i velikanom srpske književnosti. Njegova generacija, kao i on sam, bili su poznati po svojoj učenosti, poštenju, i radnoj etici. Preminuo je prerano sa samo 36 godina, ostavljajući iza sebe značajno kulturno nasleđe koje i danas inspiriše i zadivljuje ljude.
U vreme kada je Jovan Skerlić živeo i radio, bio je simbol intelektualne i moralne časti, poštovanja, ali i borbe za bolju društvenu i političku stvarnost. Njegova dela i misli i danas imaju veliki uticaj na srpsku književnost i kulturu, čineći ga neprolaznim i večnim velikanom srpske književnosti.
