Istraživači sa Univerziteta u Kembridžu nedavno su otkrili značajan deo ljudske evolucije, otkrivajući da su preci modernog čoveka rezultat susreta dviju sada nestalih vrsta pre oko 300.000 godina. Ovo istraživanje predstavlja prelomnu tačku u razumevanju kako su se razvijali naši preci i kako je došlo do formiranja Homo sapiensa.
Analizom DNK modernih ljudi, naučnici su utvrdili da se pre 1,5 miliona godina dogodilo razdvajanje među precima čoveka, slično procesu koji je doveo do razdvajanja šimpanzi i bonobo majmuna. Prema navodima britanskog lista „Times“, nakon 1,2 miliona godina, ove dve grane ljudske evolucije su se ponovo srele i ukrstile, što je rezultiralo stvaranjem genetskog materijala od kojeg svi moderni ljudi potiču.
Istraživanje, objavljeno u časopisu „Nature Genetics“, ukazuje da je oko 80% genetskog materijala modernog čoveka poteklo od populacije koja je bila na ivici izumiranja, verovatno sa samo nekoliko stotina jedinki, pre nego što je došlo do ključnog susreta. Ova populacija je prošla kroz ozbiljan period smanjenja broja jedinki, što je ukazivalo na to da je bila smanjena na vrlo mali broj pre nego što je počela da se oporavlja.
Naučnik Ajlvin Skali sa Univerziteta u Kembridžu objašnjava da je jedna od ovih dviju populacija prošla kroz kritičan period smanjenja, što je moglo biti uzrokovano naseljavanjem novih teritorija. Ova populacija je postavila osnove za većinu ljudskog genoma. Druga vrsta, koja je ostavila manji trag u genima, imala je značajnu ulogu u razvoju funkcija mozga, što bi moglo biti ključno za ljudsku evoluciju, smatra Trevor Kazins, vođa istraživanja.
Do sada je preovladavalo mišljenje da je Homo sapiens nastao u Africi pre između 200.000 i 300.000 godina, od jedne linije, međutim, novo istraživanje ukazuje na mnogo složeniju sliku ljudske evolucije. Ova otkrića ne samo da preispituju tradicionalne teorije, već takođe otvaraju nova pitanja o tome kako su se rase i vrste razvijale kroz istoriju.
U svetlu ovih saznanja, naučnici pozivaju na dalja istraživanja kako bi se bolje razumeo proces evolucije i kako je interakcija između različitih vrsta oblikovala naš genetski kod. Ovo istraživanje može imati dalekosežne posledice na naše razumevanje ljudske istorije i evolucije, kao i na način na koji razumemo biologiju i genetiku savremenih ljudi.
U zaključku, otkriće sa Univerziteta u Kembridžu predstavlja važan korak napred u proučavanju ljudske evolucije i može promeniti naše razumevanje o tome kako su se naši preci razvijali i preživeli kroz vekove.
