Na današnji dan srpska pravoslavna crkva i njeni vernici slave praznik posvećen Aleksandru Nevskom, koji se obeležava prenosom njegovih moštiju. Aleksandar Nevski je svetac koji se smatra za velikog zaštitnika i čuvara pravoslavlja, pobedivši Šveđane na reci Nevi 1240. godine. On je odbio da se pokloni tatarskim idolima i zbog toga je dobio poštovanje tatarskog kana Batije. Preminuo je kao monah sa imenom Aleksij 1263. godine, a njegove moštiju se prenose u grad Vladimir 12. septembra. U Srbiji, mali broj porodica slavi ovaj praznik, a postoji Crkva Svetog Aleksandra Nevskog na Dorćolu.

Legende o Aleksandru Nevskom govore o čudesnim događajima poput samozapaljenja sveća u crkvi gde je počivalo njegovo telo ili priča o njegovom ustajanju iz groba kako bi spasio praunuka Dimitrija od napada tuđinaca. Mnogi veruju u čudotvornu moć ovog svetitelja i dolaze u crkvu da se pomole za isceljenje bolesnih članova porodice. Ruska crkva je kanonizovala Aleksandra Nevskog zbog njegovih hrišćanskih vrlina, a njegove mošti su prenete u lavru Aleksandra Nevskog pod naredbom cara Petra Velikog 1724. godine.

Običaji vezani za proslavu ovog praznika uključuju tradiciju popijanja čašice rakije, a prema verovanjima, valja nazdraviti sa gostima na kućnom pragu. Gosti koji dolaze u kuću u kojoj se slavi krsna slava treba da podignu čašu i izgovore blagoslov. Veruje se da se iskrenom molitvom Aleksandru Nevskom može dobiti pomoć za bolesne članove porodice. Ovaj svetac se smatra zaštitnikom pravoslavlja i simbolom hrabrosti i vere.

Tokom godina stvarale su se priče o čudima povezanim sa Aleksandrom Nevskim, a brojne legende svedoče o njegovoj blagodati i pomoći vernicima. Prenoseći svoje mošti i ležeći u grobu u lavri Aleksandra Nevskog, ovaj svetitelj ostaje prisutan u srcima vernika koji se mole za njegovu zaštitu i posredovanje. Proslava krsne slave Aleksandra Nevskog je prilika za okupljanje porodice, molitvu i zajedničko obeležavanje važnog praznika u pravoslavnoj tradiciji.