Čivita di Banjoređo je mali gradić smešten u brdima Lacija, osnovan pre više od 2.500 godina od strane Etruraca. Grad se nalazi na vrhu brda od peska, gline i tufnog kamena, što uzrokuje kontinuiranu eroziju i ugrožava njegovo postojanje. Nadimak „umirući grad“ datira iz šezdesetih godina, a istraživanja su pokazala da se brdo na kojem se nalazi Čivita kontinuirano smanjuje, gubeći sedam centimetara godišnje.

Etrurci su prepoznali seizmičku nestabilnost ovog područja i preduzeli mere kako bi zaštitili grad od zemljotresa, međutim, nakon rimskog perioda, ove mere su zapostavljene, što je dovelo do degradacije teritorije. Danas, brdo na kojem se nalazi Čivita je podložno kontinuiranoj eroziji uzrokovanoj rekom u dolini ispod, kišom i vetrom.

Čivita di Banjoređo je poznat po svojoj bogatoj istoriji i karakterističnoj arhitekturi, sa svega desetak stanovnika koji još uvek žive u ovom gradu. Međutim, grad privlači veliki broj turista koji žele da posete ovu znamenitost pre nego što nestane. Pristup gradu je moguć preko betoniranog mosta dugog 300 metara koji povezuje Čivitu sa obližnjim Banjoređom.

U Čiviti se nalazi mali muzej Antika Civitas, smešten u drevnoj grobnici iznad zida od tufnog kamena, posvećen fra Bonaventuri da Banjoređo, biografu Svetog Franje Asiškog. Grad je prepun zanimljivih uličica i renesansnih palata porodica Kolesanti, Boca i Alemani, sa karakterističnim niskim kućama i malim balkonima.

Ukupno gledano, Čivita di Banjoređo predstavlja jednu od najlepših i najkarakterističnijih italijanskih gradova, sa bogatom istorijom i tradicijom koju je neophodno očuvati. Turizam je ključni faktor za opstanak ovog grada, a nadanje meštana je da će Čivita uskoro biti upisana na Uneskovu listu svetske baštine, što bi doprinelo daljem razvoju turizma i očuvanju ovog čarobnog mesta.