Eugen Inđić, francusko-američki pijanista srpskog porekla, preminuo je u 77. godini života. Rođen 11. marta 1947. godine u Beogradu, Inđić je pokazao talenat za klavir već sa četiri godine, kada je emigrirao sa majkom u Sjedinjene Države. Prvi javni nastup imao je sa devet godina, a već sa 13 izveo je Listov klavirski koncert u Es-duru. Nastavio je da nastupa sa vodećim orkestrima širom sveta, postavši poznat po svojoj izvanrednoj interpretaciji klasične muzike.

Inđić je studirao kompoziciju u Parizu, gde se i trajno preselio 1972. godine nakon venčanja sa Odil Rabo, unukom francuskog kompozitora Anrija Raboa. Njegova diskografija obuhvata mnoga dela klasične muzike, uključujući komplete dela Šopena, Debisija, Šumana, Prokofjeva, Stravinskog i Betovena.

Njegov talenat prepoznat je od strane poznatih dirigenata poput Leonarda Bernšajna, koji ga je opisao kao izuzetnog pijanistu i muzičara. Inđić je nastupao sa brojnim svetskim orkestrima, osvajajući publiku svojim virtuoznim izvođenjem klavirskih kompozicija. Njegova muzikalnost i interpretacija klasičnih dela ostavila je dubok trag u svetu klasične muzike.

Njegova smrt predstavlja gubitak za svet klasične muzike, ali će njegovo muzičko nasleđe nastaviti da živi kroz njegova snimljena dela i uspomene na njegove veličanstvene nastupe širom sveta. Eugen Inđić će ostati upamćen kao jedan od najvećih pijanista svog vremena, čija je strast prema muzici inspirisala generacije muzičara i ljubitelja klasične muzike širom sveta.