Većina materija ima različite nivoe toksicnosti ovisno o načinu apsorpcije u tijelo, a ti se nivoi mogu drastično razlikovati. Kada pomislimo na smrtonosne hemikalije, mnogima prvo padnu napamet arsen, cijanid i strihnin. No, što biste rekli kada biste saznali da postoje hemikalije barem stotinu puta smrtonosnije, a najubojitija od svih se ubrizgava u gotovo tri miliona ljudi svake godine?

Toksicitet materija procjenjuje se pomoću LD50 (letalna doza za 50% populacije), što se odnosi na količinu potrebnu za ubijanje 50% testne populacije. Izražena po kilogramu tjelesne težine, LD50 natrijevog hlorida (sol) je 3000 miligrama po kilogramu, što znači da bi otprilike 210.000 miligrama soli ubilo osobu tešku 70 kilograma. Kofein ima LD50 od 192 miligrama po kilogramu, dok je za natrijev cijanid ta brojka 6,4 miligrama po kilogramu.

Botulinum toksin ima LD50 od 1 nanograma po kilogramu, što znači da bi samo 0,00007 miligrama moglo ubiti osobu tešku 70 kilograma. S takvim toksicitetom, manje od dva kilograma ove materije (ako se unese) moglo bi ubiti sve ljude na Zemlji.

Većina materija ima različite nivoe toksičnosti ovisno o načinu apsorpcije u tijelo, a ti se nivoi mogu drastično razlikovati. Dok 1 gram botulinum toksina može potencijalno ubiti 14.000 ljudi kada se unese, ako se ubrizga, ista doza bi ubila 8,3 miliona ljudi.

Botulinum toksin je najmoćniji poznati neurotoksin i najčešće se nalazi u loše konzerviranoj hrani, ranama i kozmetičkim injekcijama – iako ne u opasnim dozama. Toksine proizvodi bakterija Clostridium botulinum, koja u uslovima niskog kiseonika može proizvoditi niz toksina koji specifično utiču na nervni sistem.

Prvi put otkriven u 18. vijeku, naziv „botulizam“ potiče od latinske riječi „botulus“, što znači „kobasica“, jer je njemački ljekar Justinus Kerner opisao toksin kao otrov iz kobasica zbog njegovog pretežnog pronalaska u loše konzerviranom mesu.

Spore C. botulinum obično se nalaze u tlu te morskoj ili riječnim vodama, no kada te spore dođu u okruženje s niskim kiseonikom, počinju rasti i proizvoditi svoje opasne toksine. Toksini se najčešće javljaju u konzerviranoj hrani gdje su bakterije ušle u okruženje s niskim kiseonikom. Mogu se takođe pronaći u hrani koja nije pravilno pripremljena ili pohranjena, no i bakterije i toksini mogu se uništiti visokim temperaturama – stoga je važno hranu temeljito zagrijati.