Ubistvo Vaska Lješkovića (37) u Cetinju podsetilo je na sličan događaj koji se desio na groblju u Sopotu 2017. godine. Tada je usmrćen Milomir Jovanović Miki (46) jednim metkom iz snajpera. Ovako profesionalna likvidacija nije viđena u poslednje tri decenije. Milomir Jovanović povezivan je sa Dejanom Stojanovićem Kekom, bivšim šefom „novobeogradskog klana“, a ubijen je dok je dolazio na sahranu svog prijatelja. Ubistvo na groblju nije rasvetljeno do danas. Istraga se usmerila ka Milanu Jovanoviću, bratu ubijenog Milomira, koji je takođe nestao godinu dana ranije. Trag mu je nestao u Češkoj, gde je otputovao zbog poslovnih obaveza, a njegov automobil je kasnije pronađen u Rusiji. Milomir je tragao za bratom, ali je na kraju i sam likvidiran. Priprema ovih smaknuća trajala je dugo, a žrtve su bile praćene pre same likvidacije. Nakon ovih zločina nije pronađen nijedan trag koji bi doveo do izvršioca. Navodilo se da je motiv ubistva bio povezan sa poslovima sa drogom, građevinskim firmama, dugovima ili bliskim vezama sa kriminalcima. Način izvršenja ubistava govori o visokom nivou obučenosti i stručnosti izvršioca, s obzirom da su korišćeni snajperi. Iako su postojale mnoge spekulacije o motivima ovih ubistava, do danas nije rasvetljeno ko je bio naručilac, organizator i izvršilac ovih likvidacija. U takvim situacijama, kada je krug ljudi uključen u zločin mali, teže je otkriti počinioce. Iako se žrtve ovih likvidacija nisu bavile kriminalom, veze sa kriminalnim grupama ili poznanstva sa osobama sumnjivih reputacija mogle su biti razlog za njihova ubistva. Situacija na Cetinju i u Sopotu ukazuju na to da su naručioci bili spremni platiti visoku cenu za angažovanje stručnjaka koji su izvršili atentate. Sa konkretnim dokazima o izvršiocima, naručiocima ili motivima ubistava, istraga i dalje traje, a povezivanje različitih indikacija i tragova može biti ključno za rešenje ovih zločina.