KLIMENT, jedan od učenika, bio je duša prve misionarske i književne škole koju je sam utemeljio u župi Kutmičevica u južnoj Albaniji, prvo kao učitelj, a zatim kao episkop u Velici. Za života cara Borisa, osnovao je manastir u Ohridu 879. godine, sa odobrenjem carigradskog patrijarha, gde je ustanovljeno sedište episkopije. Prema legendi iz njegovog žitija, Kliment je bio prvi episkop koji je uveo slovenski jezik u crkvene službe, budući da je do tada bila u upotrebi samo grčki jezik. Njegov književni rad je bio vrlo cenjen, a pisao je propovedi za sve praznike u godini, žitija mnogih proroka, apostola i mučenika. Umro je 27. jula 916. godine.

Tokom istorije, crkva Srbije bila je pod uticajem različitih arhiepiskopa i patrijarha, od bugarskog do grčkog. Nakon što je Makedonija bila pod vlašću cara Samuila, srpska eparhija postala je podređena ohridskoj stolici. Nakon nestanka Makedonskog carstva, Ohridska arhiepiskopija je sačuvana i zadržala istu duhovnu vlast nad podređenim crkvama.

Srbi su nastojali da ostvare nezavisnost, ali su ih suprotni uticaji sprečavali u tome. Pokušaji da se stekne politička sloboda često su značili pokoravanje papi, kako bi dobili podršku Zapada u borbi protiv Grka. Vladari Srbije morali su se oslanjati na ili carsku ili papinsku stranu, dok je narod bio rezervisan prema obema.

Papska moć je doprinela slabljenju posvećenosti latinskih sveštenika, što je olakšalo prijem bogumilske jeresi. Dualizam koji je karakterisao bogumilsku jeres počeo je da se širi među Bugarima.

Pojava jeretika nije zaobišla ni srpsku crkvu, koja se suočavala sa odvajanjem svojih pripadnika od lažnih učitelja. Grčki misionari su izazivali podozrivost kod Srba, što je otežavalo njihov odnos.

Naredni period obuhvata vladavinu Vojislavljevih naslednika Mihaila i Bodina, koji su približili Srbiju Svetoj Stolici u Rimu. Papska podrška je imala za posledicu olakšanje optužbi kod grčkog patrijarha.

U vreme velikog župana Vukana, Srbija je postala središte oko kojeg se učvršćivala njena teritorija. Episkop raški je bio duhovni vladar i preteča Svetog Save.

Uticaj papske moći u političkim poslovima doprineo je slabljenju posvećenosti latinskih sveštenika. Pojava bogumilske jeresi, sa dualizmom uverenja, počela je da se širi među Bugarima.

Srpska crkva bila je suočena sa odvajanjem svojih pripadnika od lažnih učitelja, a grčki misionari izazivali su podozrivost kod Srba. Vladavina Vojislavljevih naslednika Mihaila i Bodina približila je Srbiju Rimu, uz podršku pape.

U vreme velikog župana Vukana, Srbija je postala središte oko kojeg se učvršćivala teritorija, a episkop raški bio je duhovni vladar i preteča Svetog Save.