Beogradska porodica Živadinović, koja vodi poreklo od Bore Stankovića, čuva rodoslov iz kojeg se mogu saznati zanimljive informacije o precima ovog poznatog književnika. Nedavno otkriće na porodičnom stablu pokazuje da je Stanko, pradeda Bore Stankovića, imao brata Staju, čiji su sinovi Toma, Dimitrije (Mitke) i Arsa poslužili kao inspiracija za likove u Borinoj drami „Koštana“. Dalje istraživanje je otkrilo da je Miodrag Stajić, književni kritičar i unuk Mitketa Stajića, bio među prvima koji su prepoznali talenat Bore Stankovića.
Porodica Stajić bila je jedna od najvažnijih porodica u starom Vranju, a posebno se isticao Toma Stajić, koji je bio trgovac, narodni poslanik i predsednik opštine. Imajući u vidu testament koji je sačuvan, zna se da je Toma Stajić bio veoma imućan i uspešan poslovni čovek sa mnogo vlasništva u Vranju i okolini. Njegovi sinovi su nastavili porodičnu tradiciju uspeha u trgovini i medicini, a Staja je postao brigadni general Kraljevine Jugoslavije.
Bora Stanković je često posećivao članove porodice Stajić i provodio vreme sa njima, što su potvrdili neki od svedoka tog vremena. Stanislava Kalimandžić je opisala svog oca, Mitketa Stajića, na način koji se poklapa sa Borinim opisima u „Koštani“. Rista Simonović Gočoban je takođe svedočio o prisnim odnosima između Bore Stankovića i Stajića, navodeći da je Bora često boravio u njihovoj kući i da je tretiran kao član porodice.
U Vranju, gde se tradicija i odanost porodici veoma cene, veze između rođaka se prenose s kolena na koleno. Jadranka Đorđević je izučavala ovu temu u svojoj studiji „Srodnički odnosi u Vranju“, zaključujući da se rođaci do petog kolena smatraju bliskim rođacima. Bora Stanković je u svojim delima često koristio inspiraciju iz svog rodbinskog kruga, kao što je bio slučaj sa likovima iz „Koštane“ i drugih dela.
Istraživanja su pokazala da je Borina bliskost sa Stajićima i drugim rođacima imala veliki uticaj na njegovo stvaralaštvo. Inspirisan atmosferom, tradicijom i životom bogatih porodica u Vranju, Bora je crpeo inspiraciju za svoje književne radove. Takođe, Rista Simonović Gočoban je sugerisao da je čak i delo „Nečista krv“ bio inspirisan Borinim iskustvima i susretima sa bogatim trgovcima i efendijama u Vranju.
U zaključku, porodična veza i odanost su igrali važnu ulogu u životu i stvaralaštvu Bore Stankovića. Njegovo poznanstvo i bliskost sa Stajićima su mu doneli inspiraciju i materijal za brojna dela koja su postala deo srpske književne baštine. A ova povezanost sa rodbinom iz Vranja odjekuje kroz vekove kao deo bogate književne i istorijske tradicije.
