Južni pol Meseca nekada je bio prekriven okeanom tečnih rastopljenih stena, tvrde naučnici. Ova otkrića potvrđuju teoriju da je magma formirala površinu Meseca pre 4,5 milijarde godina. Indijska lunarna misija Čandrajan-3 otkrila je ostatke ovog okeana kada je sletela na južni pol prošlog avgusta, istražujući ovo izolovano područje na koje nijedan svemirski brod nije sleteo ranije. Teorija okeana lunarne magme nudi objašnjenje o formiranju Zemljinog satelita, smatrajući da je feroan anortozit formirao površinu Meseca tokom njegovog hlađenja pre milijarde godina.

Tim naučnika koji stoji iza ovih otkrića pronašao je dokaze o prisustvu feroan anortozita na južnom polu Meseca, što je ojačalo teoriju rane evolucije Meseca. Ovo otkriće je deo naučnog rada objavljenog u zborniku „Nature“ od strane dr Santoš Vadavale. Pre indijske misije, američki program „Apolo“ pronašao je glavne dokaze o okeanima magme na srednjim geografskim širinama Meseca.

Naučnici su prikupljali podatke pomoću rovera „Pragjan“ koji je istraživao površinu Meseca na 70 stepeni južne geografske širine. Robot je bio napravljen da izdrži ekstremne temperature i samostalno se kretao po površini. Merenje je obavljeno pomoću rendgenskog spektrometra alfa čestica kako bi se identifikovali minerali u tlu Meseca. Tokom istraživanja, naučnici su takođe otkrili dokaze o velikom padu meteorita pre četiri milijarde godina, što je stvorilo basen Južni pol-Aitken na Mesecu.

Ovi nalazi samo su deo podataka prikupljenih tokom misije Čandrajan-3, a naučnici se nadaju da će otkriti led na Južnom polu što bi značajno uticalo na planove za izgradnju baze za ljude na Mesecu. Indija planira da pokrene još jednu misiju na Mesec 2025. ili 2026. godine kako bi prikupila i vratila uzorke sa površine Meseca na analizu. Ova istraživanja mogu dati nova saznanja o ranoj evoluciji Meseca i formiranju Zemljinog satelita.