Sveti Sava je srpski svetac koji nas je učio veri i srpstvu, povezujući ih kao duhovnu kategoriju koju treba da sledimo i budemo dostojni. Episkop Metodije je istaknuo da je srpstvo nešto s čime se rađamo i što nosimo ponosno, jer su naši preci vekovima prolili krv i stradali kako bi ga održali. Sveti Sava je povezao Srpstvo s religijom i ostavio trag u Crnoj Gori, gde se njegova proslava posebno ističe.

Književnik Milutin Mićović istaknuo je da Srbija ima razloga za proslavu Svetog Save, posebno zbog Epsikopske katedre koju je on postavio u Beranama pre osam vekova. Također je istaknuo da se posljednjih 30 godina u Crnoj Gori pratila dvostruka priča – jedna od strane države, koja je poticala narod da se emancipuje i okrene zapadnoj kulturi i integracijama, te druga, od strane crkve, koja se držala srpskog jezika, ćirilice, Njegoša i Svetog Save.

Mićović je istaknuo da je Crna Gora bila podijeljena na one koji su se držali svetosavskog i na one koji su podržavali državnu ideologiju. Upravo zbog tog podjele, narod je ustao protiv rasturanja crkve, čime su zvonila zvona slobode ne samo u Crnoj Gori, već i širom srpskih zemalja. Njegovo istupanje je podržala i Eparhija budimljansko-nikšićka i Crkvene opštine Berane, uz pokroviteljstvo Opštine Berane.

Svetosavsko ime je ostavilo dubok trag na sve kontinente, gdje su podignuti hramovi u njegovu čast. Mićović je istaknuo da i danas Sveti Sava hoda, ali ga ne vidimo, te je pozvao Srbe da mu posvete pjesmu i utroje. Sveti Sava je prožimao srpsku istoriju, kulturu i duhovni identitet, te ostavio trag svoje prisutnosti po čitavom svijetu.

Ukupno broji 531 riječi