Podzemni grad u Malom Zvorniku, poznat kao grad-sklonište izgrađen je od strane kralja Aleksandra Prvog Karađorđevića, a njegova gradnja započeta je 1931. godine. Prekinuta je kraljevom smrću 1934. godine u Marseju, ali do tada je izgrađeno oko dve trećine. Ovaj podzemni grad se nalazi u stenovitom brdu nedaleko od gvozdenog mosta na Drini i proteže se na oko kilometar i po. U njemu se nalaze prostorije, sobe, sale, kabinet i dvorane izmalterisane i okrečene u belo, spremne da prime od tri do pet hiljada ljudi.

Projektovao ga je ruski stručnjak za kopanje rudnika Žilov, a danas se smatra da bi ovaj podzemni grad mogao da služi i kao atomsko sklonište. Na površini od oko pet hiljada kvadrata smeštena je kapela sa mestom za oltar, jedina prostorija ukrašena ornamentom. Temperatura unutar podzemnog grada je konstantna i prijatna oko 16 stepeni, čak i tokom najvećih vrućina. Tuneli su iskopani u obliku časnog krsta i još se istražuje šta se sve nalazi u sedamdesetak prostorija.

Podzemni grad ima i izlaz u lagume rimskog grada Ad Drinuma, koji povezuje obale reke Drine. Tokom obilaska podzemnog grada, posetioci mogu videti unutrašnjost i istražiti lavirint hodnika sa zidovima išaranima potpisima retkih posetilaca. Ovaj izvanredan poduhvat izgrađen je između dva svetska rata i predstavlja važan deo istorijske baštine ovog regiona.