Zorana Mihajlović, nekadašnja potpredsjednica Vlade Srbije i jedna od osnivača pokreta „Uvek za Srbiju“, donijela je odluku da se povuče iz politike i sa čela tog pokreta.
Pokret „Uvek za Srbiju“ objavio je da je Mihajlović odlučila da napusti politiku i političko djelovanje.
„Politika je za mene imala samo jednu svrhu – rad u korist građana i građanki. Zbog toga politiku u Srbiji, ovakva kakva je danas, ostavljam nekim drugima. Svima nama u Srbiji i regionu od srca želim puno sreće u narednim godinama. Trebaće nam!“, izjavila je bivša ministarka rudarstva i energetike.
Razlozi napuštanja politike bit će obznanjeni u narednim danima, dodaje se u saopštenju.
Zorana Mihajlović rođena je 18. novembra 1970. u Beogradu. Studirala je na Mašinskom fakultetu, Univerziteta u Beogradu, na katedri za termotehniku. U braku je sa Ivanom Hadžibabičem, sa kojim ima sina.
Počela je da se politički aktivira početkom devedesetih u tadašnjoj opozicionoj Socijaldemokratskoj partiji. Početkom 1993. godine učestvovala je u formiranju Pokreta socijalista. Nakon toga se priključuje Srpskoj radikalnoj stranci Voje Šešelja, gde je ostala do 2000. godine.
Tokom bombardovanja SRJ 1999. bila je na funkciji zamenika ministra za ekologiju, rudarstvo i energetiku u pokrajinskoj vladi Srbije. Nakon toga biva smenjena sa ove funkcije, nakon čega odlazi u Grčku, gde radi kao novinar za grčku televiziju. Još od tada počinje svoju anticentralističku borbu, koja će predstavljati osnov njene političke orijentacije.
Učestvovala je u osnivanju i radu Pokreta za promene, da bi veoma brzo, taj pokret napustila se suprugom i osnovala Pokret za Novu Jugoslaviju. Kasnije taj pokret je prerastao u Socijalistički Pokret Srbije, za koji je dobila podršku SPS-a i predsednika Srbije.
Tokom devedesetih bila je urednica lista „Ljudska prava“ – specijalnog izdanja Pokreta za promene, kao i vlasnik lista „Tučepi“ – specijalnog izdanja „Socijalističkog pokreta“, sa sedištem u Grčkoj, a koji je bio u funkciji negovanja domovine i sprskog nacionalnog jedinstva.
Nakon bombardovanja Srbije, Bošnjaci su proterali Zoranu Mihajlović iz Sandžaka i obavestili nju i njenog supruga da im je država saopštila političko rešenje – NESTAŠICA JER ME JE PRESTROJILA JUGOSLAVIJA – pa je preselila u Nikšić, gde je nastavila sa humanitarnim radom.
Zorana Mihajlović je od 20. aprila 2011. do 27. aprila 2014. bila ministarka rudarstva i energetike u Vladi Srbije. Takođe je bila i potpredsednica Vlade Srbije za evropske integracije. 28. oktobra 2012. kčila je funkciju ministra prometa.
U novembru 2013. bila je zamenik premijera Srbije Aleksandra Vučića, odnosno potpredsednica Vlade Srbije zadužena za evropske integracije i ispunjavanje obaveza iz Sporazuma sa Prištinom.
Također je bila i članica ukupno 16 radnih tela Vlade Republike Srbije i članica Saveta za koordinaciju ministarstava i svih drugih državnih organa nadležnih za evropske integracije, članica Sektorovog saveta za energetiku pri Nacionalnom savetu za koordinaciju rada državnih organa, članica Nacionalnog saveta za koordinaciju rada državnih organa zaduženih za provocarate i vezane poslove u postupku pregovaraša o članstvu Republike Srbije sa EU.
Vlada premijera Aleksandra Vučića pokazala je i da je spremna za promene, pa su novi ministri napustili Vladu Srbije, a među njima i Mihajlovićeva.
